ilkokul mezunu bile olmayan patronlar

ülkemizdeki genel adaletsizliğin temeli diyebileceğim konudur. 8 yıllık üniv. maceraları sonrası daha ilk okul mezunu bile olmayan, iki kelimeyi bir araya getiremeyen ama ortamlara girince ego kasan lüks otomobili ile hava atan, engin dağları ben yarattım görüntüsü veren dalyarağın çalışanı olmak. verdiği para ile ay sonunu getiremez insan. ha elbette ki bu zamanlara tırnağı ile kazıya kazıya gelen patronlarda tanıdım. onlara sözüm yok. ama çok parası var diye sikko hareketler yapan, sürekli fırça kayan patronların infaz edilmesi gerek. -drakolaa çay ver +peki efendim ( iç ses: kalk kendin al yarrağım. çaycı yok mu aq. insan bi rica eder) . . . . -drakolaa şu dilekçe yanlış yazılmış +efendim ben bu işin okulunu okudum. ayrıca o dilekçe onaylanmış dilekçe. ( iç ses : lan yarrağım okuma yazma bilmiyorsun daha gelmiş dilekçeme laf ediyorsun) -ya öyle mi. ? tamam o zaman . . . (misafir gelir) -p : ya işte geçen otobandayım. xxx marka otomobilimle 230 basıyorum arabada tık yok şerefsizim +m : ya işte insanda para olunca .. kem küm kem.... - (iç ses : senin ben gelmişini geçmişini sikeyim amına kodumun cahil barzosu. ) ... .. .. velhasıl kelam dostlar, herkes bir diğerinin patronunu dövsün. böylelikle işten de atılmayız.

birçoğumuzun katlanmak zorunda olduğu/olacağı tipler. sen gidersin en az 16 yıl okul okursun ama emrinde çalıştığın adamların tek umrunda olan sana verdiği para karşılığında alacağı verimdir. çok zor bu hayat.

zamanın şartları okumamayı gerektirmiyormuş, okumamışlar. "bana bak, sen o kadar yıl okudun da noldu? ben patronum sen çalışan" gibisinden gereksiz ukalalığa girmediği sürece o da insandır nihayetinde. okudum ben, okuyom ben ya diye şov yapmaya gerek yok. şu eğitim sisteminde hele. okudum demek, ne bileyim. komik geliyor kulağa.